Afgelopen week bestel ik online iets bij Coolblue. Eerlijk is eerlijk, ze winnen steeds vaker mijn gunst. Waarom? Ik word altijd een beetje blij van ze. Niet meteen van de websites, maar dat zal meer aan mij liggen, maar gewoon vanwege de mensen erachter. Ik hoor u al denken ‘de mensen’, ja de mensen. Niet Pieter en niet Nick, maar hun productspecialisten, hun contact center, de Coolbluers dus.
Spulletjes komen netjes aan en alles klopt. Dag later komen spulletjes niet aan... Ai das niet goed! ‘Beloofd is beloofd’, is het verhaal van mijn vrienden en nu stellen ze teleur. Even een mailtje naar ze en even later krijg ik een belletje ‘wat is er aan de hand?’. Het wordt uitgezocht en nog geen vijf minuten later blijkt de vrolijke vriend van de bezorging andere plannen er op na te houden voor vandaag. Jammer, ik moet nog een dag geduld hebben.
De volgende dag volgens afspraak is mijn pakket er. Toch altijd spannend. Je maakt het open, weet wat erin zit, maar toch. Het is niet wat ik wilde hebben, hoe kan dat nou? Nu laten de Coolblue jongens mij in de steek. Ik bel met ze en kom er snel achter dat ik zelf de fout heb gemaakt. Mijn voorkeursproduct is niet meer leverbaar en ik heb het aangeboden alternatief gekocht. Dat ik het niet gezien heb wordt genoteerd en ik zal binnenkort kijken of ze het al aangepast hebben.
Ik ontvang een mailtje van de productspecialist team IT, ‘Ivo’. Hij heeft gezocht voor me maar mijn gewenste product is niet meer verkrijgbaar, ook niet via andere websites. Hij heeft een vergelijkbaar product gevonden van een andere leverancier, maar dat zit nog niet in het assortiment van Coolblue. Als ik hem wil hebben moet ik het even laten weten dan bestellen ze hem voor me, maar dat kan dan wel even duren. Prima, doen we het zo. Vier dagen later komt weer een blije blauwe doos en ja hoor, met vriendelijke groeten van Ivo met mijn nieuwe presenter. Kan ik weer aan de slag. Daar word ik nou blij van.